Sposoby ustalania części obrabianych

Zależnie od wymiarów, masy i liczby obrabianych części stopuje się następujące sposoby ich ustalania:
a) bezpośrednio na obrabiarce, gdy poprawność ustalenia sprawdza się jedynie wzrokowo;
b) bezpośrednio na obrabiarce wg uprzednio naniesionych rys traserskich;
c) w uchwycie wg uprzednio naniesionych rys traserskich;
d) w uchwycie wg obrysu części na przezroczystych wzornikach, których położenie jest ustalone w stosunku do osi wrzeciona obrabiarki;
e) w uchwycie z samoczynnym ustalaniem części powierzchniami brył geometrycznych stanowiących jej fragmenty.

Najmniej dokładny jest sposób ustalania bezpośrednio na obrabiarce wymieniony w punkcie a. Jest on stosowany w produkcji jednostkowej, ewentualnie małoseryjnej, części o dużej masie. Dokładność ustalenia tym sposobem zależy przede wszystkim od kwalifikacji pracownika i od przyjętej metody sprawdzania położenia obrabianej części w stosunku do osi wrzeciona obrabiarki. Ponadto wadą tego sposobu jest długi czas ustalania części.

Ustalanie części bezpośrednio na obrabiarce wg rys traserskich (punkt b) jest stosowane do części dużych i o kształtach złożonych. Celem trasowania jest zapewnienie dostatecznych naddatków na obróbkę przy użyciu surówek wykonanych ze stosunkowo małą dokładnością. Sposób ten jest stosowany w przypadku obróbki odlewów lub odkuwek o złożonych kształtach, gdy prawidłowe ustalenie podstawowych powierzchni i osi jest trudne i łatwo mogą nastąpić ich przesunięcia.

Sposób ustalenia części wg rys traserskich, pomimo wyższości nad uprzednio omówionym sposobem, ma następujące wady:
a) trasowanie jest operacją pracochłonną i mogą ją wykonywać tylko
pracownicy o wysokich kwalifikacjach;
b) ustalanie wg rys traserskich wymaga dość długiego czasu;
c) ustalenie części nie jest dokładne — błąd ustalenia wynosi 0,2-0,5 mm.

Ustalanie w uchwycie (punkt c) wg uprzednio naniesionych rys traserskich jest stosowane przy obróbce dużych, złożonych odlewów z form piaskowych i ma zastosowanie w produkcji małoseryjnej.

Ustalanie w uchwycie (punkt d) wg obrysu na przezroczystych wzornikach ma zastosowanie przy obróbce dużych, złożonych odlewów z form piaskowych w produkcji wielkoseryjnej. Ustalanie samoczynne jest stosowane w produkcji seryjnej, wielkoseryjnej i masowej, o ile nieznaczne są różnice kształtów i wymiarów powierzchni poszczególnych fragmentów części, za pomocą których je ustalamy.

Drukuj