Cel projektowania uchwytów

Tylko w nielicznych przypadkach części można wykonać na gotowo w jednym zamocowaniu. Ażeby zadość uczynić wymaganiom, określonym rysunkiem wykonawczym danej części, należy w poszczególnych operacjach ustalać jej położenie w stosunku do wrzeciona obrabiarki tak, aby wzajemne położenia obrabianych powierzchni w następujących po sobie operacjach nie przekroczyły dozwolonych odchyleń. Żądanej dokładności ustalenia przeważnie nie można uzyskać bez użycia uchwytu.

Uchwyty projektuje się po opracowaniu procesu technologicznego danej części i zaznaczeniu na szkicach poszczególnych operacji miejsc ustalenia części i zamocowania jej w uchwycie. Konstruując uchwyty oprócz warunków technicznych należy również brać pod uwagę czynniki ekonomiczne. Oszczędności uzyskane przez skrócenie czasu mocowania i zdejmowania części powinny być w efekcie większe od kosztów projektowania i wykonania uchwytów.

Rozróżniamy uchwyty normalne i specjalne. Uchwyty normalne są objęte normami państwowymi i dostarczane zazwyczaj z obrabiarką. Uchwyty specjalne są projektowane do ściśle określonej części i operacji lub kilku części i operacji. Im bardziej uniwersalny jest uchwyt, tym czas obsługi jest dłuższy.

Bezpośrednim celem projektowania uchwytów jest szybkie, prawidłowe i pewne ustalenie oraz zamocowanie obrabianej części w ściśle określonym położeniu w stosunku do osi wrzeciona obrabiarki i do narzędzia. Uchwyty należycie spełniają swoje funkcje, jeżeli ich mechanizmy są prawidłowo skonstruowane i wykonane z dokładnością zapewniającą uzyskanie części obrabianej o żądanej dokładności wymiarów i kształtu, określonej na rysunku konstrukcyjnym tej części.

W skład uchwytów wchodzą następujące mechanizmy:
a) mechanizm ustalający,
b) mechanizm podpierający,
c) mechanizm mocujący,
d) mechanizm prowadzący narzędzia.

Przy konstruowaniu wymienionych mechanizmów szczególną uwagę należy zwrócić na zapewnienie dostępu do narzędzi podczas obróbki i możliwości dokonywania pomiarów bez zdejmowania obrabianej części.

Drukuj